کتاب اقتدار دنیوی و حدود تبعیت از آن 1523

درباره‌ی کتاب :

در این اثر که نخستین بار به صورت خطابه ای در سال ۱۵۲۲ ایراد شده است لوتر علیه اقدامات کسانی که می کوشیدند قدرت حکومت را تابع قدرت کلیسا (به ویژه مقام پاپ سازند سخن گفته است. او قلمرو دنیوی را ارج می نهاد و نظام سیاسی را یکی از عطایای خداوند میدانست – نظام سیاسی نزد وی وسیله ای برای حفظ سلامت جامعه انسانی در دنیایی آکنده از خشونت و گناه بود

با این همه لوتر بر این امر آگاه بود که دولت ممکن است جبار باشد و مردمان را به دلیل ایمانشان بیازارد و مانع اشاعه آموزه های مسیح شود. بنابراین او به رغم تصریح بر نقش مشروع قدرت سیاسی مستقل قدرتی مستقل از کلیسا در عین حال زیر لوای داوری ،خداوند همزمان به ضرورت وجود محدودیت هایی برای قدرت سیاسی دنیوی اذعان داشت.