کتاب مادربزرگ وبستر

بخشی از کتاب:

یک دفعه دلم برایش تنگ شد. برایم مثل کسی بود که قبل از اختراع دوربین به دنیا آمده باشد. خیلی زود از دست رفته بود. آن قدر زود که حافظ نام به هیچ شکلی نمی توانست تصویری واضح از او بسازد. هر چند که دلتنگ او شدن بی فایده بود مثل دلتنگی برای کشوری که تابه حال به آن سفر نکرده باشی و هیچ وقت هم قرار نباشد بروی آنجا هیچ کدام از خاطراتم یا داستان هایی که از او شنیده بودم تصویری از چهرباش برایم تداعی نمی کرد.
مثل دایه ای کج وکوله بود که کودکی کشیده باشد و بی انکه بتواند با چشم و دماغ و دهان کاملش کند. بگوید: «این آدم رو می کشیدم »