کتاب گفت‌وگو در طبقه منفی یک

بخشی از نمایشنامه:
خب باید گفت پرداختن به جزئیات همیشه همین قدر مهمه که نپرداختن بهش. در واقع نتیجه همیشه یکسانه، نتیجه ای که لزوما اهمیتی هم نداره. من معتقد هستم باید مدام در خصوص آب و هوا صحبت کرد. این امر بسیار
ضروریه و می‌تونه فضای خالی رو پر کنه. فضای خالی حتما باید پر بشه وگرنه تبدیل به یک سیاهچاله می‌شه و اگر این اتفاق بیفته همه چیز رو می‌بلعه. پس فرقی نمی‌کنه کجا باشید. توی مهمونی، توی تاکسی، توی جلسات دولت،
جلسات دادگاه حتی جلسات اجرای حکم محکومین به اعدام، در این مورد آخر حتی ضروری تر هم به نظر می‌رسه.