کتاب از زبان شناسی به ادبیات 2

“از زبان شناسی به ادبیات 1” جلد نخست از مجموعه ای دو جلدی است که “کوروش صفوی” آن را به رشته ی تحریر در آورده و این جلد به مفهوم نظم پرداخته است. پژوهش پیش رو که در واقع پایان نامه ی دکترای این مترجم و زبان شناس نامی ایرانی است، با در نظر گرفتن نظم به عنوان یک گونه در ادبیات فارسی، آن را از جهت ساختار زبان شناسی مورد بررسی قرار می دهد. دانش زبان شناسی، علی الخصوص زبان شناسی ساخت گرا در دهه های اخیر آنچنان دچار رشد و پیشرفت سریع شده که امکانات جدیدی در سایه ی این رشد و ارتقا برای مطالعه ی زبان و ادبیات فراهم شده است. “کوروش صفوی” در کتاب “از زبان شناسی به ادبیات 1” ابتدا ملاحظات نظری آن را مرور می کند و در این راستا به بررسی ساخت گرایی، برجسته سازی ادبی و گونه های زبان ادبی می پردازد. در جهت معرفی پیشینه ی مطالعات زبان شناختی ادبیات، نویسنده به مطالعات فردینان دو سوسور، صورت گراهای روس، مطالعه های ادبی در مکتب پراگ و مطالعات گریما، تودورف، بارت و دریدا اشاره می کند و سپس به مبحث ابزارهای آفرینش شعر می رسد. او برای توضیح این مقوله، مبحث گریز از قواعد زبان خودکار را می گشاید و تشابه در نشانه ها را نیز تشریح می کند. در ادامه به مبحث تراز ادبی شامل قطب های استعاری و مجازی، رابطه ی مدلول نسبت به مصداق و تراز در انتخاب و ترکیب پرداخته می شود و از مطالب دیگر این کتاب می توان به سنت فن شعر، انتخاب، واقعیت گریزی، بدیع شعر و پیشنهادی در زمینه ی سبک شناسی ادب فارسی اشاره کرد.