جنبش‌های براندازانه‌ی مردمی نسبت به ابعادشان همواره محل مناقشه و منازعه بوده‌اند. خاصیت رخدادگونگی این جنبش‌ها، فرم اعتراض‌ها و تغییرات بنیادی که در دولت‌ها، حکومت‌ها و کلیت ساختار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایجاد کرده‌اند، فهم، تبیین، شناخت، تفسیر و تحلیل‌شان را سخت‌تر و متفاوت‌تر کرده‌است. انقلاب‌ها گاهی چنان عظیم‌اند که بعد از وقوع‌شان، نسل‌ها پس از نسل‌ها می‌آیند و از مردم کوچه و بازار تا عالمان علوم اجتماعی، فلسفه، تاریخ و سیاست به بحث پیرامون آن‌ها می‌پردازند و هربار در هر دهه موجی از تبیین‌ها، تحلیل‌ها و تفسیرهای تازه پیرامون دلایل و چند‌وچون این انقلاب‌ها ارائه می‌دهند. از انقلاب فرانسه تا انقلاب اکتبر و انقلاب ایران و انقلاب‌های بهار عربی، همگی به همین سیاق بوده‌اند. کتاب «ناگهان انقلاب» نوشته‌ی «چارلز کورزمن» به بررسی انقلاب در مقام یک رخداد و انقلاب‌ها در مقام وقایع تاریخی و انقلاب 1357 ایران به‌طور ویژه پرداخته و سعی کرده با پرابلماتیک کردن آن، پرسش‌هایی را برابر ما و خودش بگذارد که به خاصه در امروز، نیازمند کندوکاو جدی آن‌ها هستیم. ناگهان انقلاب را با هدف تعمق در همه‌ی تحلیلهای نسل‌های مختلف انقلاب ایران، فهمی همه‌گیرتر، علمی‌تر و دقیق‌تر از معناها و چرایی‌های این انقلاب باید پیش روی‌مان بگذاریم تا بیش از این در ورطه‌ی تحلیل‌ها و تبیین‌های تک‌بعدی نیفتیم.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.