بانو و جوانی خویش

مجموعه داستان «بانو و جوانی خویش» نوشته ی «ناهید طباطبایی» است. این مجموعه شش داستان را دربردارد که عنوان های آن ها از این قرار است: بختک، بانو و جوانی خویش، گمشده، زندانی کوچک، موسم گل و جوراب ها. در بخشی از داستان «بانو و جوانی خویش» می خوانیم: «بعدازظهر بود. گرما و نور همه چیز را به رخوت فرو برده بود. خانه، جانوری آجرین، لخت زیر آفتاب افتاده بود و پنجره ها، دهان های چندگانه ی آن به خمیازه باز بودند. هیچ صدایی نبود مگر صدای کولر همسایه و گه گداری قارقار کلاغ ها از میان سوزن های کاج. بانو با تن خواب آلود، به کنار پنجره آمد، خمیازه ای کشید، بدنش را کش داد و روی درگاهی نشست. برای چند لحظه به هیچ چیز فکر نکرد، ذهنش هنوز از خواب بیدار نشده بود.» ناهید طباطبایی در سال 1337 در تهران متولد شد. او فارغ التحصیل رشته ادبیات دراماتیک و نمایشنامه نویسی از مجتمع دانشگاهی هنر است. او از نوجوانی آغاز به نوشتن کرده، اولین مجموعه داستان خود را در سال 1371 به چاپ رساند و تاکنون کار داستان نویسی و ترجمه از زبان های فرانسه و انگلیسی را ادامه داده است. ناهید طباطبایی داوری برخی از جوایز ادبی از جمله جشنواره ی جایزه ی صادق هدایت، گلشیری و جشنواره ادبی اصفهان را بر عهده داشته استو او در حال حاضر مدیریت نشر دید و سردبیری مجموعه کار اول نشر خجسته را به عهده دارد. تاکنون داستان های زیادی از او به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده و چند اثر او نیز به صورت فیلم نامه درآمده است. کتاب حاضر را نشر «چشمه» منتشر کرده است.