جامعه ی ادبی ایران در تابستان 1379 به فاصله ی بسیار اندک در سوگ دو تا از قله های قدر خود نشست.احمد شاملو،بزرگ ترین شاعر نوسرا پس از نیما،که در عین حال یکی از مترجمان و محققان بی رقیب معاصر نیز بود؛و هوشنگ گلشیری،نویسنده ی یکه تاز عرصه ی داستان نویسی که علاوه بر پیش گامی در تکامل کیفی بسیاری از صناعات روایی،یکی از منتقدان صاحب نظر،فعالان مطبوعات ادبی و از مدافعان سرسخت کانون صنفی نویسندگان بود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.