موضوع این کتاب، تحلیل سه مقولة انحراف، بیهودگی و مخاطره از منظر ادبیات سیاسی در دو قرن اخیر است. نگارنده در نوشتار حاضر، طی هفت فصل با بازخوانی نوشته های نظریه پردازانی همچون «توکویل»، «مستر»، «اسپنسر»، «پاره تو»، «لوبن» و «استیگر» به تبارشناسی گفتارهایی می پردازد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از حفظ نظم موجود دفاع کرده اند. وی این گفتارها را با توجه به این که حول مفاهیمی مانند انحراف، بیهودگی و مخاطره یا مخلوطی از این سه شکل گرفته اند به سه دستة اصلی و چند دستة فرعی تقسیم کرده و هر مورد را با مثال های عدیده ای که برگرفته از ادبیات سیاسی دو قرن اخیر هستند، توضیح می دهد. نگارنده در این اثر به مخاطب امکان می دهد که بتواند فراتر از ادعاها، القاب و عناوینی که اندیشه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اختیار می کنند، کسانی را که به تغییر و اصلاح امید دارند، از افرادی که نگران تغییر در وضع موجود هستند، شناسایی کند. مشخّصة کتاب، فاش کردن و شناساندن ساختارهای منطقی گفتارهایی است که همگی در مجموعه ای به نام خطابة ارتجاع و فارغ از نیت نظریه پرداز، اهداف او و وسایلی که برای رسیدن به منظور خود برگزیده، جای گرفته اند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.