خون پرنده

نوولای خون پرنده چهارمین اثر مائده مرتضوی است، نویسنده و روزنامه‌نگاری فعال. او پس از رمان کابوس‌های درخت پرتقال جهان روایی خود را بیش از پیش به سوی کیفیتی از رئالیسم جادویی برد که در آن مخاطب با رخ‌دادهایی مواجه می‌شود که در نهایت قرار است مسیری باشند به رهایی.
“خون پرنده” ماجرای دختر جوانی را تعریف می‌کند که عزیزانش را از دست داده است و می‌کوشد غمش را تاب بیاورد. دختر حالا می‌خواهد از شهری در شمال ایران به تهران کوچ کند چون دریافته کسانی مانند او هستند که نیاز به کمک دارند. اما در این میان یک راز بزرگ وجود دارد که استعاره‌ی اصلی اثر بر آن بنا شده است.
نویسنده به کمک تکه‌هایی کوتاه و شخصیت‌هایی محدود داستانی ساخته و پرداخته درباره‌ی اشکال غیرمتعارف رهایی از غم.
از سوگ و گریز به جاودانگی. منتها این راه قواعد خاص خودش را دارد، قواعدی که دایی او و دوست مجسمه‌سازش بر آن‌ها واقف‌اند…