کتاب درس

درس تقابل شخصیت های پر رنگ، یک ترکیب تصویری زنده، مکالمه ای که محور و سامانه درونی است، همراه با دگرگونی های جذاب، به اوج می رسد و طول نمایشنامه با خود درس یکسان است. آیا می توان سنت را با نوآوری آشتی داد؟ونسکو در نمایشنامه “درس” سراغ یکی از نشانه های ابزوردیسم در تئاتر یعنی معناگریزی رفته است. او در این نمایش معناگریزی را در ابعاد مختلف زندگی انسانی به بحث می نشیند. از نقدی که بر تاریخ علم گرفته شروع می کند تا به بی هویتی ارتباط میان انسان ها می رسد. بحث او در تاریخ علم، بحثی گسترده است که این نوشتار قصد ورود به آن را ندارد، بلکه نگارنده خواهد کوشید به چگونگی معنا گریزی در این نمایشنامه بپردازد و آن را با آنچه به یونسکو به عنوان دیالوگ در این نمایشنامه مورد استفاده قرار داده به بحث بگذارد.