کتاب در استعاره هاست که هستیم

نویسنده در کتاب حاضر با خوانشی نیچه ای از آرای لکان، به مسأله استعاره و نسبت آن با انسانگی پرداخته است. آن چه نیچه به مثابه امر نمادین لکانی می شناسد، زبان و استعاره و آنچه به مثابه واقع می شناسد، ماهیت اشیاء است. نیچه زبان را ماهیتا استعاری می بیند و آن را واسطه ای میان انسان و جهان تلقی می کند. از این رو، امر نمادین لکان از نگاه نیچه، هاله ای از استعاره هاست.