در هزار تو

کتاب در تو در تو نوشته آلن رب گریه،داستان سربازی است که بعد از شکستی سخت در یک جنگ،بدلیل ماموریتی که دوست از دست رفته اش در جنگ به او داده است،وارد شهری عجیب غریب میشود.او بشدت زخمی است و از عفونت زخم هایش در عذاب است و رجن بسیاری را تحمل میکند.او ازین این که خطر حمله به این شهر را تهدید میکند،آگاه است اما باید در میان این خیابان های تودرتو راهش را برای دادن بسته ای که از درون آن آگاه نیست پیدا کند و بسته را تحویل کسی بدهد.اما آلن رب گریه با هنر ویژه اش در نوشته ماموریت این سرباز را به ماموریت خواننده تبدیل میکند و خواننده را در آن شهر به راه می اندازد.شهری خاکستری با آدم ها،کوچه ها،خیابان های خاکستری.دراین رمان هیچ کس نامی ندارد و حتی هیچ چیز دارای نامی مشخص نیست.خواننده در این شهر خستگی و رنج های سرباز را به خود نسبت میدهد و آلن رب گری تو در تویی را به خاننده میفهماند.در رمان «در هزار تو» یا «در تو در تو» آلن رب گری یه با بازی کلامی و فضا سازی و کم رنگ کردن داستان روایت را پیش می برد. استراتژی افراطی و غیر متغارف اطلاع ندادن، عینی گرایی صرف در همه متن، فقدان هویت فردی و حتی نداشتن نام و خاطره شخصیت ها نیز از دیگر مشخصه های اثر است. رمان دارای جزئیات فراتر از رمان های دیگر است ولی نه در خدمت زمینه چینی برای داستان(کدام داستان؟) و نه همچون رمان های مدرنیستی در ترکیب با کنش های خاطره ها و تداعی ها، جزئیات و نقش کارکردی شان گاه چنان فراموش می شود که گویی هدف اصلی رمان توجه به همین جزییات است و بس(آشنایی زدایی).در این رمان زمان متوقف است. نگاه او چشم مخاطب را با لنز دوربینی همراه می کند که دقیق و با آرامش به اجزای اشیاء و انسانها و خیابانها اشاره دارد. او گاه یک تصویر را چند بار تکرار می کند بدون استفاده کاربردی از این تکرار. در این رمان نه در انتظار فرود باید باشیم نه در انتظار فراز و نه حتی معرفی یک کاراکتر. درست مثل شخصیت کودک که هرگز نمی توان پی برد که چرا اینگونه فکر می کند!؟ تنها باید خود را به نگاه نویسنده سپرد تا فقط ببیند و بگذرد…