رام کردن زن سرکش

رام کردن زن سرکش نمایشنامه ای کمدی از ویلیام شکسپیر است که گمان می رود بین سالهای 1590 تا 1592 نوشته شده باشد. این نمایشنامه ، با موقعیتی آغاز می شود که در آن یک اشراف زاده بد اخلاق یک درویش نمای مست را به نام کریستوفر سلای را فریب می دهد. و کاری می کند که درویش فکر کند که اشراف زاده است. سپس اشراف زاده ای نمایشی ترتیب می دهد تا سلای را منحرف کند . پلات اصلی این نمایش حیاط درباره ی کشمکش بین پترکیو ، نجییب زاده ای از ورونا و کاترینا، یک زن سرکش است. در ابتدا کارتینا نمی خواهد که با او وارد رابطه شود ، اما پتروکیو او را با عذابهای روانی مختلفی روبرو می کند – و دست از “تهدید” کردن او بر نمیدارد ، تا کاترینا عروس سازگار و مطیع او می شود. پلات های فرعی شامل رقابت بین خواستگاران خواهر محجوب کاترینا یعنی بیانکا است. عناصر آشکارا غلط نمایش ، به ویژه در بین مخاطبان و خوانندگان مدرن ، مورد بحث و جدال قابل توجهی قرار گرفته است. این اثر چندین بار برای تئاتر صحنه ای ، فلیمنامه ، اپرا و موسیقی مورد اقتباس قرار گرفته است. شاید مشهورترین اقتباس آن فیلمی با همین نام در سال 1967 با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون باشد.