خودسری های دختری از یک خانواده ی اصیل ایرانی، باعث به هم خوردن روال زندگی اش می شود. او چندی تلاش بسیار می کند تا تغییری در روند زندگی اش حاصل شود. پس از این اتفاقات مسیر جدیدی پیش روی او قرار می گیرد و ساختار تازه ای زندگی او را احاطه می کند که موجب می شود حوادث جدیدی برایش رخ دهد. رد پای تقدیر به وضوح در این داستان به چشم می خورد: «از روزی که دوباره شروع به کار کرده بودم، بهترین اوقاتم در محیط کار می گذشت با آن که تمام روز، کار بود و کار، آن قدر که گاهی، حال و نای حرف زدن برایم نمی ماند، راضی بودم . احساس زنده بودن می کردم. احساس مفید بودن ، بجز آن، در خلوت اتاقم، خود خودم می شدم؛ همانی که بودم. نه تظاهر می کردم، نه صورت دلواپس مامان مدام جلوی چشمم رژه می رفت، نه جواب سوال های تکراری پدر را می دادم و نه برای خوشایند نغمه، به لودگی و مسخره بازی هایش می خندیدم.» نویسنده کتاب با تکیه بر تجارب قبلی خود، در نوشتن این رمان، افزون بر توجه ویژه به مخاطب عام، در به کارگیری عناصر ادبی و قدرت بخشی به ساختار اثر نیز تلاش موفقی را به انجام رسانده است .
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.