شاعر لحظه ها

و شعرنقاشی کلمات استدر حوزه‌‌‌‌‌‌ی عشق و مرگ.تا که باشی؟که باشی؟ذهنت را مهیا کن!قلمت را برگیر!که پس از این کولاک، صبح استو آفتابی که دستان تو را منور می‌‌‌‌‌‌کندشاعر!