صدای گل سرخ

صدای گل سرخ سمفونی عاشقانه ای است که انگیزه های نگارش آن از متون شرقی ایرانی بیرون کشیده شده است. هستی متعالی این انگیزه ها از آغاز در رفتار متفکرانه و دیالوگ های کوتاه و سنجیده ی کاراکترهای رمان، شگفت انگیز، شورآفرین و حسرت انگیز است. حوادثی که در مسیر سرنوشت بازیگران روی می دهند، گویا مهر سرنوشتی آشنا و در عین حال اسرارآمیز به پیشانی دارند. از این اسرار، عطر غم و شادی، عشق و جدایی و سر به کوه و بیابان گذاشتن به مشام می آید. باری در هر یک از این پدیده ها، حکمت و رازی نهانی نهفته است که گاه سخت آشنا و هم زمان دور از دسترس می نماید. انسان دستخوش هوس و ذوقی می شود که در سایه آن با التهاب به دنبال حوادث کشیده می شود. این حوادث ویژگی هایی دارند از نوع ریشه داشتن در قلب و نیز پندارها، فکر، حس و حالات عاشقانه هر انسانی. از همان نخستین گام ها که خواننده ایرانی در کوچه های شهر مه آلود این رمان برمی دارد با داستان درگیر می شود… ؛