“عبهرالعاشقین” کتابی است به قلم “هانری کربن” و “ب‍ح‍ث در ت‍ص‍وف ب‍ف‍ارس‍ی؛ ب‍ت‍ص‍ح‍ی‍ح و مقدمه فارسی و فرانسوی” را ارائه می‌کند. “عبهرالعاشقین”، یکی از شاخص‌ترین آثار “روزبهان بقلی شیرازی”، عارف بزرگ ایرانی است. کلمه عبهر را عموما معادل عربی برای نرگس در فارسی می‌دانند که خود واژه‌ای قرضی از نارسیس یونانی است. “هانری کربن” در این اثر، کتاب “روزبهان” را زیر ذره بین برده است و اصطلاحات متفاوت، ترکیبات عربی-فارسی و انبوهی از تصاویری که خود دیالکتیک دیدن را تعیین می‌کنند، مورد بررسی قرار داده است. این کتاب خارق‌العاده خلاصه‌ای از دین و عشق دگرگون شده است. تصور آن از عشق به همان مفهوم غزالی و سهروردی است. روزبهان خود را از تصورات کسانی که آنها را عابد پرهیزکار یا زاهد می‌نامد، یعنی همان زاهدان صوفی که عشق انسانی را مانع عشق الهی دانسته‌اند، جدا می‌کند. در مقدمه، او یک سوال مقدماتی مطرح می‌کند: آیا استفاده از کلمه عشق یا اروس، در مورد خدا جایز است؟ چگونه کسی می‌تواند ادعا کند که خداوندگارعشق را، دوست دارد، و از عشق به خدا، توسط خدا، در خدا صحبت کند؟ روزبهان درگیری جدی را که این پرسش در میان شیوخ صوفی برانگیخت، یادآوری می‌کند. او خود را از جمله کسانی می‌داند که چنین استفاده‌ای از این کلمه را تأیید می‌کنند، اما آن را در چارچوب کلی آموزه عشق وی، قابل درک می‌داند. او می‌گوید: «در واقع این صحبت از یک عشق و همان عشق است؛ و در کتاب عشق بشری است که باید حکم عشق الهی را آموخت.»”هانری کربن” در کتاب “عبهرالعاشقین” خود، بازتابی از اندیشه‌ی روزبهان و یک “ب‍ح‍ث در ت‍ص‍وف ب‍ف‍ارس‍ی؛ ب‍ت‍ص‍ح‍ی‍ح و مقدمه فارسی و فرانسوی” به خوانندگان ارائه کرده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.