کتاب علم و ایدئولوژی

لویی پیر آلتوسر (1918–1990) یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان مارکسیست قرن بیستم بود. او و جمعی از شاگردانش که امروزه جز بزرگترین فلاسفه معاصر به حساب می آیند در نیمه دوم قرن بیستم به نوسازی تفکر مارکسیستی پرداختند و سعی کردند که بخصوص کتاب سرمایه مارکس را دقیق تر از قبل بخوانند و رهیافت های خود را ارائه دهند. آنها همچنین مارکسیسم را از نظر فلسفی در عصری که همه از نام کمونیسم وحشت داشتند دوباره سر زبان ها انداختند. نگاه او باعث زدودن بسیاری از سو تفاهم های نظری و عملی در فلسفه مارکس شد. البته باید این را هم اضافه کرد که خود این فعالیت ها بستر مناسبی برای سوتفاهم های ناگزیر جدید بوجود آورد. ادعاهایی که وی در دهه 1960 درباره فلسفه مارکسیست مطرح کرد ، در سراسر جهان مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. به دلیل واژگونی های آشکار در مواضع نظری وی ، به واقعیت های بد سرنوشت زندگی او و به خاطر اقبال تاریخی مارکسیسم در اواخر قرن بیستم ، این علاقه شدید به مطالعه آلتوسر از مارکس در دهه 1970 دوام زیادی نیاورد. علی رغم بی تفاوتی مقایسه ای که بعد از این وقایع نسبت به کار وی به طور کلی نشان داده شد ، نظریه ایدئولوژی آلتوسر که در درون آن گسترش یافته است به طور گسترده ای در علوم اجتماعی و انسانی به کار گرفته شده و پایه و اساس بسیاری از فلسفه “پسا مارکسیست” را فراهم آورد. علاوه بر این ، جنبه های پروژه آلتوسر به عنوان مارکسیسم تحلیلی و همچنین رئالیسم انتقادی و فلسفه زبان الهام بخش بوده است. اگرچه این تأثیر همیشه مشخص نیست ، اما کارهای آلتوسر و دانشجویانش همچنان مورد توجه برنامه های پژوهشی مطالعات ادبی ، فلسفه سیاسی ، تاریخ ، اقتصاد و جامعه شناسی قرار می گیرد.