فردا بدون من

چه پیاده روی هایی که باهم قدم نزدیم! چه پاییز آن که بی هوای ۲ نفره تو گذشت! و چه حرف هایی که نگفتیم! چه راز و نیازهایی که نشنیدیم! چه لبخند هایی که پرپر شد! چه بغض هایی که نگریستیم و چه خاطراتی که بی تو گم اند! چه.نقطه چین‌هایی که خالی مانده‌اند!زچه دوست دارم هایی که روی لبها خشکید! بعد از تو انگار جهان در خود فشرده شده. کوچک و کوچکتر! اندازه‌اش حال حالا دست من است. دست‌هایم را که از دو سمت بگشایم می توانم جهان را وجب کنم. قد آغوشی‌ست که نگرفتمت…