«نام مان در هوا سرگردان است»، مجموعه شعری از عادل بیابانگرد است که 43 شعر مربوط به سال های 1381 تا 1389 او را دربر می گیرد. این مجموعه شامل دو دفتر با نام های «از این ساحل سیاه که منم» و «بگذار باران ببارد» است و فراموشی و انتظار از جمله مضامینی اند که در شعرها دیده می شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.