کتاب ناهار لخت

رمان ناهار لخت از زمان انتشار اصلی خود در پاریس در سال 1959 ، به یکی از مهمترین رمان های قرن بیستم تبدیل شده است.این کتاب با تأثیرگذاری خود بر رابطه هنر و فحاشی ، یکی از کتابهایی است که نه فقط ادبیات بلکه فرهنگ آمریکایی را دوباره تعریف کرده است. رمان ناهار لخت به صورت مجموعه ای از تصویرهایی که بسیار سست به یکدیگر متصل شده اند ساخته و پرداخته شده است. باروز خود اظهار داشته که است که این طور در نظر گرفته شده که فصل ها به ترتیب دلخواه خود خواننده خوانده شود. خواننده روایت ویلیام لی را دنبال می کند ، که نام های مستعار مختلفی دارد ، از ایالات متحده تا مکزیک در حرکت است ، و در نهایت به طنجه باز میگردد و …این تصویر های کوتاه و می توان گفت منفصل از هم که در این رمان استفاده شده اند از تجربیات خود باروز در این مکانها و اعتیاد او به مواد مخدر (هروئین ، مرفین و در حالی که در طنجه بود ماجون [یک قارچ حشیش قوی] و همچنین یک نوع مخدر آلمانی ،گرفته شده است. رمان ناهار لخت جزو صد رمان برتر انگلیسی زبان از سال 1923 تا 2005 طبق لیست تایمز است. در سال 1991 نیز فیلمی به کارگردانی دیوید کرانبرگ با همین عنوان از این رمان ساخته شده است. ناهار لخت رمانی که ساختار آن از ساختار های رایج در رمان نویسی پیروی نکرده و با کنار هم گذاشتن تصویرهایی بی رابط تجربه ای منحصر به فرد برای خواننده به ارمغان می آورد.