«نشانه‌شناسی تئاتر دانشی میان رشته‌ای است که به مطالعة تولید معنا در شخصیت و بافت نمایش می‌پردازد و با فرایند تولید معنا و ارتباط‌های نظام نشانه‌ای تئاتر مربوط است.» نگارنده در پژوهش حاضر نقش لباس و طراح لباس را به‌منزلة «گزینشگر»، «سازمان دهنده»، «ترکیب کننده» و «وحدت دهنده» نشانه‌های دیداری بررسی کرده و با یافتن ارتباط میان نحوة گزینش، توزیع، تأکید و ارزش‌گذاری نشانه‌های منفرد با فرایند تشکیل و معنایابی مفهومی، سعی در ارائة راهکارهای مناسب برای کنترل دریافت تماشاگران داشته است. در این پژوهش، چهار اثر نمایشی از شکسپیر – هملت، شاه‌لیر، مکبث، اتللو – نشانه‌شناسی لباس شده‌اند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.