نظریه سازمان

در کتاب حاضر از سه نگاه «مدرنیست»، «نمادین تفسیری» و «پست مدرن»، به سازمان و پدیده های سازمانی پرداخته میشود. «نگاه مدرنیست»، سازمان را به عنوان یک وجود عینی مستقل میداند و رویکرد اثباتگرا برای تولید دانش در پیش میگیرد. «نگاه نمادین تفسیری»، سازمان را به عنوان محفلی میداند که به وسیلة روابط انسانی، پایدار میماند و چگونگی خلق معانی فهمپذیر کردن واقعیات را برای کسانی که در حفظ آنها مشارکت دارند، موشکافی میکند. «پست مدرنیسم»، نوعی «شکاکیت سالم»، به هر گونه «نظریة غالب»، ایجاد میکند و به شما و دیگران مجوز میدهد تا هر چیزی را به صورت کاملا متفاوت بیازمایید. نگارنده معتقد است که بهترین نظریه ها، نظریه هایی هستند که شما آنها را با تجربة خود، نسبت به سازمان، همسو یافته اید یا ابداع کرده اید.