همین حوالی

«جومپا لاهیری» از محبوب‌ترین نویسنده‌های دو دهه‌ی اخیر جهان است. نویسنده‌ای هندی‌تبار و بزرگ‌شده‌ی آمریکا که داستان‌هایش در حرکت مدام میان هویت، مهاجرت، وطن پدری، کشور محل زندگی، زبان مادری، خانواده، عشق و … خوانندگان بسیاری در سرتاسر جهان یافته و هر کتابش به مثابه‌ی یک اتفاق در ادبیات داستانی معاصر است. لاهیری که از انتشار داستان‌هایش در مجله‌های ادبی مانند «نیویورکر» شروع کرد، با انتشار مجموعه داستان «مترجم دردها» موفق به دریافت جایزه‌ی پولیتزر شد و از آن پس دو رمان و چند مجموعه داستان و جستار منتشر کرد تا سال 2020 که رمان «همین حوالی» را به زبان ایتالیایی نوشت. این استاد ادبیات خلاقه که همیشه تا پیش از این نویسنده‌ای انگلیسی‌زبان بود، سومین رمانش را پس از هشت سال زندگی در شهر رم، به زبانی نوشت که مدت زیادی نبود که آن را فراگرفته بود. علاقه‌ی لاهیری به ایتالیا که در داستان‌های پیشین او از جمله داستان «رفتن به ساحل» از کتاب «خاک غریب» نیز مشهود بود، این بار در کتاب «همین حوالی» باز هم داستان زنی را در ایتالیا روایت می‌کند. راوی اول شخص رمان، زندگی و احوالات خودش را با ریزبینی و نکته‌سنجی در 46 قطعه‌ی کوتاه شرح داده که تنهایی‌اش در نیمه‌ی دوم زندگی و دگرگونی که نیاز اوست، وجه بارز آن است. در «همین حوالی» باز هم همان دغدغه‌های آشنای لاهیری در فرمی تازه‎‌تر و باشخصیتی دیگر به چشم می‌آید و بازگشت به گذشته، ذهن خاطره‌باز، خیال‌باف و سرشار از دردها و حسرت‌های نوستالژیک، مایه‌ی اصلی کار هستند. خواندن رمان کوتاه «همین حوالی» همراه شدن با تجربه‌ی نوشتاری زنی نویسنده است که میان فرهنگ‌های مختلف مسیرهایی را طی کرده و داستانی نوشته که تا مدت‌ها تأثیر آن در خواننده‌اش می‌ماند.