امشب نه درباره ی ایمان و بی ایمانی، بلکه درباره ی شفقت، طبیعت شفیق یا قسی «هنر معاصر» حرف خواهیم زد. بنابراین از تقابل هنر دنیوی در برابر هنر مقدس سخنی نخواهیم راند، بلکه به بی حرمتی به فرم ها و بدن ها در طول قرن بیستم خواهیم پرداخت. دلیل انتخاب چنین رویکردی این است که امروزه مردم زمانی که بر سر ارتباط یا وحشتناکی هنر معاصر بحث می کنند، اغلب پرسش اساسی را از یاد می برند: البته، هنر معاصر. اما معاصر با چه؟
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.