کتاب پسرانگی

کوتزی در شمال شهر کیپ تاون و در محیطی پر از بی قانونی و ترس بزرگ شد. از پدرش متنفر بود و حسی از عشق و گله مندی نسبت به مادرش داشت و همین موضوع، باعث می شد که او زندگی دوگانه ای داشته باشد: شاگردی ممتاز و مودب در مدرسه و شازده ای نازپرورده و لوس در خانه. اولین مواجهه ی او با ادبیات، امیال جنسی و رژیم آپارتاید، سوال های بی جوابی را در ذهن کوتزی به وجود آورد و فقط عشقش به مرغزارهای مرتفع بود که در او احساسی از تعلق ایجاد می کرد. رمان پسرانگی استادانه از زندگی پسری جوان، رمانی است که بسیاری از تحسین کنندگان جان مکسول کوتزی بی صبرانه منتظرش بودند؛ اما کتاب، از این انتظارات هم پا فراتر می گذارد. رمان پسرانگی، تصویری تأثیرگذار و اغلب بسیار بامزه از زندگی یک انسان است که به قلم یکی از برترین نویسندگان جهان نوشته شده است.نخستین کوچندگان سفید پوست به آفریقای جنوبی هلندی ها بودند، که خود را « بوئر » نامیدند (بوئر به زبان هلندی به معنای کشاورز است) سپس انگلیسی ها در قرن نوزدهم به آفریقای جنوبی هجوم آوردند و هلندی ها را به سوی شمال راندند. جورج مکسول کوتسی (نویسنده ی رمان) نیز از هلندی تبارهای این سرزمین است. کوتسی در زمان کودکی به آفریقای جنوبی پنجاه سال پیش باز می گردد، و از روزگار کودکی و زندگی درونی خود می نویسد. روایتگر «کودکی» در شهرستانی کوچک بزرگ می شود ،و پدری دارد که هم از او تقلید می کند و هم نمی تواند به او احترام بگذارد، و مادری که هم می ستایدش و هم از او رنجیده خاطر است. او راهش را در جهانی که از توضیح قواعد و مقرراتش برای او سرباز می زند رفته رفته می گشاید, ولی می داند که باید از قواعد و مقررات اطاعت کند، کودکی گرفتار در چنبر تناقض ها، با ریزبینی و دقتی به یاد ماندنی، کشاکش ها و سرخوشی ها و هراس های آن دوران را به تصویر می کشد. کوتسی کودکی خود را با کنجکاوی بی غرضانه ی پوینده ای که در پی کشف جاپاهای گذشته ی خویش است می کاود، و گزارشی درخشان و سرد از جست و جوی خویش به خوانشگر می دهد