تارکوفسکی (شاید همچون تمام نوابغ) موجود متناقضی بود. کسی که تصاویر سینمایی را مستقل از کلام مکتوب می دانست، و درعین حال فیلمنامه هایی به شدت ادبی می نوشت. تجربه ی خواندن یک فیلمنامه ی تارکوفسکی وار چگونه تجربه ای ست؟ این شاید برای تمام عاشقان آن تصاویر جادویی سوالی کلیدی بوده. و اینک این کتاب می تواند پاسخی باشد به این سوال. این فیلمنامه ها می تواند برای فیلمنامه نویسان جوان درسی باشد یگانه، برای محدودنشدن در قالب های تنگ کلاس های آموزشی؛ البته به شرطی که عشق به ادبیات را نیز از تارکوفسکی بیاموزند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.