ژاک و اربابش

کتاب ژاک و اربابش، نمایشنامه ای نوشته ی میلان کوندرا است که نخستین بار در سال 1971 چاپ شد.
این نمایشنامه که اقتباسی از داستان کتاب «ژاک قضا و قدری و اربابش» است، به ماجرای دو مرد، ژاک و اربابش می پردازد؛ دو مردی که داستان و دلیل سفرشان تا انتها ناگفته باقی می ماند. ژاک و اربابش به منظور کاستن از رنج سفر، قصه هایی ها را برای یکدیگر تعریف می کنند و در کنار این قصه ها، صحنه هایی از گذشته ی هر دویشان برای مخاطب به اجرا درمی آید. داستان این نمایشنامه، درست مانند شاهکار دنی دیدرو، در قرن هجدهم می گذرد با این حال کوندرا عامدانه از توصیف و تشریح جنبه های تاریخی زمان و مکان رویدادها امتناع می ورزد. کتاب ژاک و اربابش از طریق دیالوگ های میان دو شخصیت اصلی و به تصویر کشیدن گذشته ی آن ها، به موضوعاتی چون نویسندگی و ماهیت خلق هنری می پردازد.