( الیف شافاک ) بر این باور است که داستان گویی یکی از آخرین امکانات دموکراتیک باقی مانده ی ماست. در دنیایی که هر روز بیش از پیش، رسانه و سیاست مدارانش عامدانه تلاش می کنند هویت انسانی ما را به یک عدد تقلیل دهند، تنها با بیان داستان ها و روایات شخصی مان است که قادریم جهان را به جای بهتری برای هم مبدل کنیم.بخشی از متن: گر فریاد برمی آورم، چه کسی صدای مرا در بارگاه فرشتگان می شنید؟ ( راینر ماریا ریکله )؛ شاعر و رمان نویس آلمانی، اوایل قرن بیستم در مجموعه ی مرثیه های دوئینو این سوال را مطرح کرد. ریکله در زمانه ی متفاوتی نسبت به ما می زیست.در روزگار ما؛ قرن بیست و یکم، در این زمانه ی چند پاره، تکه تکه، آشفته و درهم تنیده که سودای کرامت و برابری انسان تحت تاثیر سرعت تغییر زندگی و شتاب تکنولوژی پایمال گشته، احساس مشترک همه ی ما این است: گر فریاد برآورم، چه کسی صدای مرا در میان انسان ها می شنود. آیا کسی در میان بارگاه انسان ها صدای مرا می شنود؟ و…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.