گوساله دریایی

برخی از نویسندگان هستند که پا فراتر از ساحت ادبیات گذارده و دامنه اهمیت و تأثیرگذاری آن ها به حدی گسترده شده که به بخشی از روح زمان خود بدل شده اند. چنان که نامشان تنها یک نویسنده را تداعی نمی کند، بلکه به عنوان یک نماد، دوره ای زمانی را با مختصات خاص خود، به ذهن متبادر می سازند. اغراق نیست اگر بگوییم وقتی سخن از ادبیات ایتالیا به میان می آید، ناخودآگاه به یاد آلبرتو موراویا می افتیم و با شنیدن نام او نویسنده ای را به خاطر می آوریم که با آثارش، تمام قد در برابر فاشیسم ایستاد. نویسنده ای که رمان هایش به بیگانگی اجتماعی، آشفتگی های روحی و عاطفی در جهان مدرن، فساد اخلاقی و اگزیستانسیالیسم پرداخت که همگی از شاخص های مهم زمانی بودند که در آن زیسته و قلم می زد.کم نیستند آن ها که موراویا را بهترین نویسنده قرن بیستم ایتالیا می دانند، نه تنها به عنوان یک هنرمند، بلکه به عنوان چهره ای صاحب تفکر و دارای نگاهی انتقادی به زوایای اجتماعی و سیاسی ایتالیا؛ به خصوص در دورانی که فاشیسم چون دملی چرکین در این کشور سر درآورده بود.گوساله دریایی، ذیل عنوان داستان های طنز و سورئالیستی آلبرتو موراویا منتشر شده است؛ این عنوان در همان نگاه اول، توجه مخاطب را به خود جلب می کند و نوید خواندن داستان هایی خاص و تجربه ای کاملا غیرمنتظره، از رویارویی با موراویایی متفاوت را می دهد.گوساله دریایی ترجمه بخشی از کتاب «Racconti Surrealisti e satiric» است که در اصل دربرگیرنده ۲۲ داستان طنزآمیز و یا سورئال (فرا واقع گرا) از آلبرتو موراویاست که در ترجمه فارسی، ۱۹ داستان کوتاه آن به مخاطبان ارائه شده است. هشت داستان توسط رضا قیصریه ترجمه شده و یازده داستان دیگر توسط هاله ناظمی، این کتاب در مجموعه داستان های ایتالیایی قرن بیستم نشر کتاب خورشید به بازار آمده است؛ مجموعه ای که با رویکردی حرفه ای به انتشار نمونه هایی درخور اعتنا از آثار ادبیات داستانی این کشور ایتالیا اختصاص یافته است.