یک جرعه خاک

« هانریش بل » فصل دیگری از تکامل انسان را در این اثر به ما نشان می دهد. شکل و محتوای این اثر گام بزرگی است در عرضه ی تئاتر نو که دیگرانی همچون « بکت، ارول و حتی کافکا » را به خاطر می آورد. اندک موجوداتی که آخرین بازماندگان نسل انسان به شمار می آیند در یک نظام طبقاتی بسیار سخت، بیهوده و غیر منطقی، تنها باید به فکر زنده ماندن باشند و در جهانی که دیگر جهانی نیست، بر تخته پاره ای که به صخره ای وصل شده روزگار بگذرانند. گروه کوچکی که بعد از ( توفان نوح ) جدیدی، با پوشیده شدن تمام خاک از سوی آب، حتی از خندیدن و بازی کردن هم محرومند چون این جا همه چیز ممنوع است حتی گفتگو با کسی که در رده ی بالاتری قرار دارد و…