کتاب ادوار مانه و شیئیت نقاشی

فوکو به سخنرانی‌های شنوندگان یادآور می‌شود که متخصصان هنر هنر نیستند: «چه اهمیتی دارد چه‌کسی سخن می‌گوید؟» از منظری عام‌تر می‌توانم بگویم، فوکو بیش از آنچه که تصویر می‌گوید به آن تصویری که تولید می‌کند، علاقه‌مند است. او با تمام توان می‌کوشد راهبردهای نامرئی و پوشیده‌ای را که بر نقاش حد می‌گذارد به قالب بیان می‌کند و چیزی را مریض می‌کند که نقاشی نشان می‌دهد، اما، به همان اندازه می‌کوشد چیزی را می‌توان ساخت که نقاشی پنهان می‌کند.

___ عذرخواهی می‌کنم که قرار است دربارۀ مانه حرف بزنم اما منه‌شناس نیستم. کارشناس نقاشی هم نیستم، به همین دلیل از منظر مخاطبان عادی به‌سراغ کارهای مانه می‌روم و درباره‌شان سخن خواهم گفت. آنچه می‌خواهم با شما در میان بگذارم در کل چیزی در این مایه است: اصلاً قصد ندارم به‌طور کلی دربارۀ مانه با شما صحبت کنم. به گمانم به معرفی ده _ دوازده تابلو از آثار این نقاش که شخصاً به آن‌ها علاقه دارم بسنده کنم. تابلوهایی که دلم می‌خواهد، اگر نمی‌توانم تجزیه‌وتحلیلشان کنم، لااقل برخی از جنبه‌های آن را می‌سازم. به‌طور کلی دربارۀ مانه صحبت نخواهم کرد، نه حتی، دربارۀ مهم‌ترین جنبه‌ها یا ناشناخته‌ترین جنبه‌های نقاشی مانه. _ میشل فوکو