کتاب وانگ فو چطور نجات یافت

وانگ فو، نقاش پیر و شاگردش لینگ در جاده های قلمرو هان پرسه می زدند. گذارشان آهسته بود. چون شب که میشد وانگ فو به تماشای ستاره ها می ایستاد و روزها سنجاقک ها را تماشا می کرد.
با خواندن ترجمه و انگ تو چطور نجات یافت توسط منوچهر انور، احساس غریبی به من دست داد. غریب از آمیزش وجد و رشک احساس غریزی و بدوی از انسان ناتوانی چون من که برگردانیدن این داستان به زبان فارسی سال ها و سال ها رویایم بود. اما نمی توانستم میترسیدم و از خود می پرسیدم چگونه می توان این نثر نمادین و شاعرانه مارگارت بورستار را در زبان دیگری باز آفرید؟ و اینک ترجمه منوچهر انور پاسخی است به شک و تردیدم بلی، می توان مگر با چنین قلمی.

از یادداشت عتیق رحیمی