کتاب ویرانه‌های شکست سیاسی در ستایش شکست 2

این کتاب پیش فروش می‌باشد و توزیع آن از هفته سوم آذر ماه آغاز می‌شود.

«زندگی بیماریِ‌ مزمن و اعتیادآوری است و ما به‌شدت محتاج درمانیم.» کاستیکا براداتان وضعیت حقیقی انسان را با تعبیر «قریب‌به‌هیچ‌بودگی» توصیف می‌کند که کم‌وبیش پس از هر شکست کوچک و بزرگی تجربه‌اش می‌کنیم. آگاهی و باور به این واقعیت می‌تواند موجب آشفتگی و ناخوشی ما ‌شود اما از بیماری خودمحورپنداری رهایمان می‌کند و ما را به مقام فروتنی و افتادگیِ پویا و امید‌بخش می‌رساند. ویرانه‌های شکست سیاسی – در ستایش شکست (2)، دومین حلقه از چهار حلقۀ شکست را بررسی می‌کند: حلقۀ شکست سیاسی.
ایدۀ براداتان مبتنی بر این است که شکست‌های انسانی شبیه دوایری متحدالمرکز هستند: چهار دایرۀ تودرتو که هر یک نمایندۀ یک نوع شکست‌اند. او در کتاب اول، باختن به بدن، به دایرۀ اول یعنی شکست فیزیکی پرداخته بود و با زندگی سیمون وِی آن را توضیح داد. براداتان در کتاب ویرانه‌های شکست سیاسی – در ستایش شکست (2)، به سراغ مرحلۀ بعدی یعنی شکست سیاسی می‌رود و از رهگذر روایت ناکامی سیاسی ماهاتما گاندی و همچنین مروری بر سرگذشت شخصیت‌هایی مانند هیتلر، روبسپیر و لنین، تصویری از شکست‌ها و ضعف‌های‌ حاکمیت‌های تمامیت‌خواه، نظام‌های مدعی برابری‌طلبی و همچنین دموکراسی (از نوع باستانیِ آتنی گرفته تا گونة غربی مدرن و امروزی) پیش چشم‌مان می‌گذارد.
به نظر این نویسنده، شکست‌های سیاسی ویرانگرتر از شکست‌های فیزیکی و جسمی‌اند، چون ما هر قدر هم بخواهیم از سیاست کناره بگیریم، تک‌تک لحظات زندگی‌مان را در بستری سیاسی سپری می‌کنیم، حتی همان کناره‌گیری‌مان را. افراد هر جامعه تمامی شکست‌های نظام سیاسیِ آن را در ساحتی فردی نیز تجربه می‌کنند. گویی با هر شکست سیاسی، بخشی از وجود ما نیز فرومی‌ریزد. مهم‌تر آن‌که «شکست سیاسی، علاوه بر پشته‌هایی که معمولاً از کُشته‌ها به جای می‌گذارد، به لحاظ اخلاقی فلج‌کننده و به لحاظ فکری حقارت‌بار» ‌است، و تحقیرآمیزترین جنبۀ ماجرا این‌ است که هرگز درسی از آن نمی‌گیریم.