هنر خوب زندگی کردن

بخشی از کتاب:

هر بار که در فرودگاه زوریخ قدم میزنم , متوجه تغییرات کوچکی میشوم یک فروشگاه جدید اینجا , یک کافه جدید آنجا , یک بیلبورد غول پیکرآن بالا و میزهای پذیرش درخشان که با نظمی سربازگونه در کنار هم چیده شده اند. هرازگاهی ماشینم را در یک پارکینگ جدید پارک میکنم ؛ گاهیبا حساسیت زیاد , مشغول بررسی پریزهای برق تعمیر شده میشوم. به طور میانگین , ماهی یکبار , از هزارتوی کوچک ایجاد شده تطبیق میدهد و در نتیجه , دفعه بعدی مسیرم به سمت گیت را بدون مشکل پیدا میکنم. با این حال , زمانی که به اولین خاطر ام از این مکان رجوع میکنم (پسر کوچکی بودم که دست مادرش را نگه داشته و منتظر است تا به پدرش که از یک سفر کاری بازمیگردد خوشامد بگوید. او در حالی که از پله های هواپیما پایین می آمد , برای ما دست تکان میداد.) حس میکنم که آن فرودگه عملا هیچ نقطه اشتراکی با فرودگاه فعلی ندارد. در آن روزها , فرودگاه زوریخ-کلوتن فقط یک سالن سرد داشت و از طریق بلندگوهای آن نیز پروازها و تاخیر مسافران با یک صدای یکنواخت اعلام میشد. صدای تغییر حروف و اعداد روی تابلوی مقصد نیز به طور متناوب شنیده میشد. امروز , فرودگاه بین المللی زوریخ در واقع یک مرکز خرید بسیار شلوغ با سه باند فرود است . مطمئنم شما هم میتوانید مکانهایی را نام ببرید که دور از توجه شما در طی سالهای طولانی کاملا تغییر کرده اند.درباره خودتان چطور؟ در طی زمان چقدر تغییر کرده اید؟ سعی کنید وضعیت بیست سال پیش خود را به یاد بیاورید. به مسائل بیرونی فکر نکنید (شغل / خانه/ ظاهر) بلکه شخصیت , خصوصیات , خلق و خو , ارزش ها و علایق خود را مورد توجه قرار دهید. آن شخص را با خود فعلی تان مقایسه کنید. میزان تغییر خود را بر اساس مقیاسی از 0 (بدون تغییر) تا 10 ( تغییر کامل ؛ انسان کاملا متفاوتی شدم) چقدر میدانید؟ …