کتاب دره ی ساحران

درباره‌ی کتاب :

رمان «دره ی ساحران»، موزائیکی‌ ست از سراب‌ های بیابان. هم خود متن و هم زیرداد آن سراب‌ واره است. و در میان این سراب‌ ها «از دیار غیب هر دم می‌ نماید رخِ سخن». اگرچه نمی‌ توان به حقیقت این حرف قسم خورد به مجاز آن هم نمی‌ شود قسم خورد. رمان کمال، «یک نگار عنبرین است». این رمان در مواجهه با سراب‌ های فهم، هجای سخنی‌ ست حقیقی، نیز در چنبره‌ ی تفکر یرومند، معمای عشق است، واهمه‌ ی معجزه است و نیز ریشخند پساپست‌مدرنیستی نویسنده است بر فهرست خاصی از بازی‌ های ادبی و فرهنگی.
زبانِ رمان مانند ورد صوفیان است: ورد به حرکت تو آهنگ می‌دهد و تو را به سوی افسون می‌ برد. اما در پایان این سحر، معجزه‌ ا‌ی، بی‌اعتنا به مثبت و منفی بودن، در میان سراب‌ ها ایستاده است. در کشور چرخ فلک، مگر چیزی غیر از سراب‌ ها موجود است؟ مگر ما با فهم و سخن درباره‌ ی همین سراب‌ ها، زندگی نمی‌ کنیم؟
آیدین طالب‌ زاده
عضو آکادمی زبان جمهوری آذربایجان