نظریه برای دین پژوهی

درباره‌ی کتاب :

در طول دو دهه ی گذشته روشن شده است که مطالعه ی علمی_دانشگاهی دین هیچ نظریه ی جامع و یکپارچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ای که بتواند به تمامی وجوه و پدیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های دینی بپردازد نداشته است و هرگز هم نخواهد داشت. هر نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ای تنها به بخش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها و وجوه مشخصی نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دوزد و دیگر بخش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها را از نظر دور می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دارد. بنابراین، پژوهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های دینی همواره در ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و جوی نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های جدیدی است که بتواند دریچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ای برای دیدن و تفسیر دین به روی ما باز کند. دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهان، در دو دهه ی اخیر، به فراسوی مرزهای سنتی این رشته پا گذاشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اند تا به دیدگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های نظری جدیدی دست یابند و دین را از منظر دیدگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های جدید تفسیر کنند. نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های فرهنگ، تاریخ، زبان و جنسیت، که در گذشته برای بیشتر دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهان ناشناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نمود، امروزه «قاب_منظر» مناسبی برای فهم ما از دین فراهم کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اند. در نتیجه ی این امر، قواعد و هسته ی اصلی نظریات و روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهی علمی_دانشگاهی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ طور چشمگیری تغییر و گسترش یافته است. این شرایط موجب شده است تا دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهی به یکی از حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های جذاب و پرطراوت علمی_دانشگاهی تبدیل شود. در این میان، دانشجویان و استادان دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهی نیز با چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های مهمی مواجه شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اند. با اینکه این نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های جدیدی به میان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ کشند و فرصت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های بدیعی برای پژوهش و تفسیر دین فراهم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اما اغلب آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها دیرفهم هستند. این کتاب قصد دارد تا نگاهی کوتاه، ولی مفید، به نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های برجسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ترین اندیشمندانی بیندازد که بیرون از حوزه ی دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهی اندیشیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اند ولی آثارشان بر دین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پژوهی نوین تاثیر فراوان داشته است.