کتاب پاییز آمد

سی و پنج سال می گذرد؛ اما هنوز پاییز که می آید نمی دانم از آتش مهری که بر جانم انداخته غمگین باشم یا مسرور. به برگ های زیبا و رنگارنگ می نگرم؛ با من سخت می گویند: زیبایی مرگ ما از زیبایی زندگی ماست…آری پاییز برای من بغضی تمام نشدنی دارد. تب و لرزی است که حس آشنایش گرما بخش وجود من است. هنوز و همیشه نگاهم شور دیدنش را می ریزد و مرا بر دوست داشتنی ترین دوراهی ماندن و رفتن رها می کند.اصلا پاییز بهار من است، وقتی شکوفه می زند زخم های دلم در خزان فصل ها…او به من آموخت هر آمدنی رفتنی دارد؛ اما زیبا رفتن کار پاییز است و…