آبشوران

کتاب “آبشوران” مجموعه ای است از داستان های کوتاه که “علی اشرف درویشیان” آن ها را به رشته ی تحریر درآورده است. از عناوین داستان های این مجموعه می توان به “خانه ما”، “ماهی ها و غازها”، “باغچهٔ کوچک”، “دو ماهی در نقلدان”، “بیالون”، “بیماری”، “حمام”، “بی”، “ننه جان چه شده؟”، “عمو بزرگه”، “صلح” و “آب پاش” اشاره کرد. “علی اشرف درویشیان” همچون دیگر آثارش در این مجموعه ی داستانی هم رویکردی رئالیستی داشته و مانند همیشه، روند داستان ها را به شکلی واقع گرایانه پیش برده است.وی از جمله نویسندگانی است که قلم خود را بر داستان زندگی طبقه ی فقیر و فرودست جامعه متمرکز کرده است و برخلاف جایگاه حاشیه ای این قشر وسیع در اجتماع، اینجا در داستان های “علی اشرف درویشیان” همواره آن ها هستند که در مرکز توجه واقع می شوند. مجموعه ی “آبشوران”، خاطرات کودکی و نوجوانی نویسنده را در قالب داستان به خواننده ارائه می کند و نام مجموعه هم از محله ی “آبشوران” کرمانشاه که “علی اشرف درویشیان” در آن زندگی می کرده، برگرفته شده است. پس زمینه ی قصه های مجموعه ی “آبشوران”، ماجراهایی است که چند کودک در این محله رقم می زنند و در میان بازی های کودکانه شان، داستان زندگی جریان دارد. البته خود این محله نیز گاهی شخصیت پیدا می کند و در قالب های خاصی با کاراکترهای کتاب تعامل دارد. “آبشوران” گاه زمین بازی کودکان است و گاه مثل یک مامور به کوچه و پس کوچه هایش سرک می کشد. هر چه که هست، “آبشوران” خواندنی است و این جذابیت و گیرایی، از قلم “علی اشرف درویشیان” که “آبشوران” او را در دامان خود پروریده، برآمده است.