کتاب ایران باستان

کم ترین صفت برجسته ای که می توان برای این کتاب بر شمرد، تازه بودن آن است . اما صفات برجسته و ممتاز واقعی کتاب در روش دار و تحلیلی بودن ، فشرده بودن ، مستند بودن و منصف بودن آن است . خواست نویسنده آن بوده که نظری کلی و فشرده و موثق از تاریخ و فرهنگ ایران پیش از اسلام از زبان خود ایران و از طریق اسناد و مدارک ارائه دهد، و در این کار نیز موفق بوده است . مولف علاوه بر سود جستن از آثار مورخان معروفی چون هرودوت ، گزنفون ، پلوتارک ، استرابو، طبری و … از سنگ نبشته و لوحه ها و اسناد باستانی دیگر نیز بهره برده است .