پیتر انگر، استاد فلسفه دانشگاه نیویورک، پس از آنکه سال‌ها در حوزه فلسفه‌ی غرب تدریس کرد و آثار زیادی در نشریات معتبر فلسفی منتشر کرد، در سال 2014 با نگارش کتاب ایسم‌های تهی، نه‌تنها آثار قبلی خود را فاقد محتوایی اساسی و بازی با زبان دانست، بلکه تلاش کرد نشان دهد در دوران معاصر مجموعه‌ای از دیدگاه‌های تهی و فاقد محتوای اساسی به فلسفه‌ی رسمی غرب تبدیل شده و فلسفه را از موضوعات اساسی که در زندگی فردی و جمعی تأثیرگذار است، جدا کرده و مخاطب خود را گرفتار پوچی کرده است. پرسش‌ها و بازی‌ها و معماهای زبانی که ظاهری فلسفی دارند و بسیار سرگرم‌کننده هستند، نهایتی ندارند و همیشه مفاهیمی پیچیده وجود دارند که با تحلیل آن‌ها می‌توان به دیدگاه‌ها و ایسم‌های جدید رسید، اما برای اینکه فلسفه محتوای اصیل خود را بیابد، باید بار دیگر به پرسش‌های بنیادین متافیزیکی مانند خودشناسی و بحث از وجود روح و امکان حیات پس از مرگ بازگردد. در واقع انگر در کتاب پیشِ‌رو فلسفه را از زاویه‌ای نو به تماشا می‌گذارد و با دیدی انتقادی فلسفه تحلیلی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد؛ او استدلال می‌کند که فلسفه تحلیلی در رابطه با واقعیت‌های موجود زندگی بشر و آن‌چه که در حقیقت جریان دارد، هیچ نتیجه ملموس و قابل‌توجه‌ای ارائه نکرده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.