کتاب بردار این ها را بنویس آقا

“بردار این ها را بنویس آقا” کتابی است به قلم “محمود کیانوش” که خاطرات و نقد روشنفکری ادبی ایران را از سال های 1340 تا 1360مورد بررسی قرار می دهد. نویسنده در مقدمه ی کتاب اظهار داشته که خاطرات ذکر شده در کتاب “بردار این ها را بنویس آقا” زندگینامه وی نیست؛ بلکه هدف وی از نگارش این مطالب بعد از گذشت چیزی حدود نیم قرن، انتقال تجربه های خود به عنوان شخصی است که هرگز نخواسته در طبقه بندی شعرا، داستان نویسان، منتقدین و یا هر عنوان هنری و ادبی دیگری قرار بگیرد. در واقع این تجربیات شامل تصورات و انتظاراتی بود که وی از شعرا و منتقدین ادبی زمان خود داشت. به مرور زمان این تصورات با تجربیات جایگزین شد و بسیاری از انتظارات در رویکردی که ادیبان زمان او داشتند، از دید “محمود کیانوش” پوچ به نظر رسید. به این ترتیب کتاب “بردار این ها را بنویس آقا” علاوه بر به تصویر کشیدن این تصورات ، روند تبدیلشان به تجربیاتی را که تلخی آن ها بیشتر از شیرینی شان است، نشان می دهد. یعنی نشان می دهد که چطور در جامعه وی، سیاست و معنویت دچار رابطه ای نامتناسب شدند و چطور او به عنوان یک انسان که به کار ادبی مشغول بود، باید خود را از فریب این رابطه نامتناسب حفظ می کرد.”محمود کیانوش”، خاطرات و نقد روشنفکری ادبی ایران از دهه ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰،از دیدارش با جلال آل احمد آغاز کرده و به ملاقات های دیگری که با چهره های سرشناس آن زمان صورت گرفته نیز اشاره می کند. پس از آن تکلمه ای با عنوان “بگذار ما این ها را چاپ کنیم آقا!” قرار دارد که در ۲۷ باب، بخش دیگری از زندگی ادبی وی و نگاه او به ادبیات و روشنفکری ایران را به تصویر می کشد.