کتاب جانورنامه

کتاب حاضر از نمونه های کلاسیک طنز اروپای مرکزی و شرقی است. نویسنده پس از شکست انقلاب های 1918 و 1919 مجارستان، در سرخوردگی و تلخ کامی عمیق خود، تنها به نوشتن طرح ها و قطعات کوتاهی پرداخت که با طنزی بکر و تیره، از جمله در قالب پرتره های بدیع و با روح حیوانات، نابه هنجاری مناسبات اجتماعی و رفتار و کردار نه کمتر عجیب انسان هایی را هم که در میان آن ها می زیست بیان می کند. بیشتر این طرح ها و قطعات که با لحنی به ظاهر جدی و عملی، بر پایه ی بازی های زبانی، “مهمل گویی”های بکر، طنز و طعن و تمسخر نوشته شده، درعین حال که دیدگاه ها و پیش داوری های مانوس و تنگ نظرانه ی کتاب های درسی زیست شناسی را به سخره می گیرد، در چارچوب امکانات و “سوراخ سنبه”هایی که هنوز بسته نشده بود، تئوری های گذشته گرا و بی پروپایی را هم که پایه های سیاسی رژیم نیمه فاشیستی آن روزگار را تشکیل می داد، به چالش می کشد…