“کوبو آبه” یکی از نویسندگان مهم و برتر در ادبیات ژاپن است که زندگی هنری او از پله های مختلفی نظیر شاعری، نویسندگی، عکاسی، فیلم نامه نویسی و کارگردانی برخوردار بوده. آبه پس از رها کردن پزشکی و پیوستن به یک گروه ادبی، به همراه آنان تلاش خود را معطوف ساخت تا تکنیک های سورئالیستی را بر ایدئولوژی مارکسیستی پیاده سازد. همین امر سبب شد تا به جهت کاوش های کابوس گونه اش درباره ی فردیت انسان ها و حساسیت های مدرن او، اغلب “کوبو آبه” را با فرانتس کافکا و آلبرتو موراویا در ادبیات معاصر مقایسه نمایند و او را یکی از چهره های شاخص رمان نویسی و فیلم نامه نویسی آوانگارد به شمار بیاورند. همچون آثار ساموئل بکت و اوژن یونسکو، فیلم نامه های “کوبو آبه” به نگرانی های جهانی و معاصر با گوشه چشمی به ابزوردیتی می پردازند. “جناب روح” یکی از نمایش نامه های دل انگیز “کوبو آبه” است که مطابق روند بسیاری از نمایش نامه های دیگر او، قهرمانان مهجور قصه مرتب در جنب و جوش اند تا با نقشه های مختلف که اتفاقا به ارواح هم مرتبط است، مردم را فریب دهند. نوشتار داستان “جناب روح” آن را کاملا برای تبدیل شدن به یک اثر سینمایی مناسب نموده است؛ به این جهت که فضای صحنه چندان محدود و سفت و سخت نبوده و اساس داستان هم خیلی سرگردان و آشفته نیست. بنابراین مخاطب با خواندن نمایش نامه ی “جناب روح” کاملا وارد جهانی از قصه پردازی می شود که می توان از یک اثر سینمایی انتظار داشت. از دیگر ویژگی های مثبت این اثر، توسعه و تکامل یافتگی فوق العاده ی شخصیت ها و خط داستانی می باشد که به خوبی به آن پرداخته شده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.