این مجموعه شامل شانزده داستان کوتاه می باشد. مهم ترین خصوصیت این مجموعه و داستان های دیگر غفار زادگان زبان ویژه ای است که این نویسنده استفاده می کند. زبانی یکه با واژه هایی غنی که به نظر می رسد نویسنده برای یافتن و استفاده از این واژه ها تلاش بسیاری نموده است. همه داستان ها به تصویر تکیه دارند. تصویر سازی های ملموس با واژه های یکه ای انجام گرفته است.
خواننده، با خواندن بیشتر داستان های مجموعه به خواندن و کشف دوباره داستان تحریک می شود و خواندن دوباره داستان خواننده را به کشفی نو می رساند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.