روان شناسی توده ای و تحلیل اگو

کتاب روانشناسی توده ای و تحلیل اگو، اثری نوشته ی زیگموند فروید است که اولین بار در سال 1921 منتشر شد. فروید مانند گوستاو لوبون (فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی) عقیده دارد که فرد به عنوان بخشی از توده، حسی از قدرتی نامحدود را به دست می آورد و گستره ی کارهایی که می تواند انجام دهد نیز به دلیل وجود همین احساس قدرت، بسیار وسیع تر می شود. فروید، توده ها را به دو دسته تقسیم می کند. نوع اول، توده هایی با عمر کوتاه هستند که علاقه ای ناگهانی، شدید و البته گذرا (مانند مدهای مختلف)، از ویژگی های اصلی آن ها به شمار می آید. نوع دیگر، ماندگاری و ثبات بیشتری دارند و کاملا سازمان یافته هستند (مانند کلیسا یا ارتش). فروید در کتاب روانشناسی توده ای و تحلیل اگو، به نظریه ی غرایز بازمی گردد و بیان می کند که توده ها بر اساس پیوستگی های برآمده از لیبیدو در کنار یکدیگر باقی می مانند.