صور بنیانی حیات دینی

امیل دورکیم در صور بنیانی حیات دینی (1912) وظیفه ی کشف منبع پایدار هویت اجتماعی انسان را بر عهده ی خود می گذارد. او آنچه را که ساده‌ترین شکل دین مستند می‌دانست – توتمیسم در میان بومیان استرالیا بررسی می‌کند. برای دورکیم، مطالعه ی دین بومیان راهی بود برای «درکی از ماهیت مذهبی انسان، با نشان دادن جنبه ای اساسی و دائمی از انسانیت». نیاز و ظرفیت زن و مرد برای ارتباط اجتماعی با یکدیگر در مرکز کاوش دورکیم قرار دارد که در آن مذهب مظهر باورهایی است که جهان اخلاقی ما را شکل می دهد.اشکال ابتدایی مورد تشویق و بحث جامعه شناسان، مردم شناسان، مردم شناسان، فیلسوفان و الهی دانان قرار گرفته است و همچنان با نسل های جدید درباره منشأ و ماهیت جذاب دین و جامعه صحبت می کند. این نسخه جدید و مختصر شده، بسیار عالی است و شامل مقدمه ای بر اندیشه های دورکیم است. در ابتدای کتاب آمده است:” هدف ما در این کتاب مطالعه بدوی ترین و ساده ترین دینی ست که بشر تاکنون بدان پی برده؛ می خواهیم این شکل از دین را تحلیل و تبیین کنیم. ساده ترین دینی که بشر تاکنون بدان پی برده از نظر ما آن دستگاه دینی است که دو شرط زیر را دارا باشد: نخست اینکه در جوامعی بدان بربخوریم که سازمان آنها از دیدگاه سادگی بالادست نداشته باشد؟ علاوه بر این، باید چنان باشد که برای تبیین آن به هیچ عنصری که از دینی مقدم بر آن به عاریت گرفته شده باشد نیاز نداشته باشیم.”