این کتاب، سومین تذکره شاعران فارسی سرا و بعضا ترکی گوست که “امیرعلی شیرنوایی” آن را به زبان ترکی جغتایی تألیف کرده است و باید آن را اولین تذکره عصری نیز به شمار آورد. این اثر یکی از معتبر ترین و تأثیرگذارترین تذکره هاست که “فخری هروی” برای نخستین بار آن را به سبب اهمیت فراوانش با عنوان لطایف نامه به فارسی برگردانده و مطالبی نیز خود بر آن افزوده است. عمده مطالب این تذکره حاصل دیدارها و آگاهی های شخصی مولف و مترجم از آن است و باید آن را یکی از منابع دست اول تاریخ ادبیات سده نهم و نیمه اول قرن دهم، خصوصا درباره شاعران کانون هرات دانست و…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.