مردگان بی کفن و دفن

مرده های بی کفن و دفن، نمایشنامه ای چالش برانگیز درباره ی ترس ها و رنج های جنگ است. مفاهیم متعارف فلسفی سارتر درباره ی آزادی اراده و قدرت انتخاب در این کتاب به چشم می خورند اما به نظر می رسد که مرده های بی کفن و دفن از احساسات بیشتری نسبت به برخی دیگر از آثار سارتر بهره مند است. اثر جنگ بر روحیه ی انسانی آدم ها، موضوع اصلی این نمایشنامه است.
در اواخر دوران جنگ، گروهی از پارتیزان ها به دهکده ای حمله می کنند و پس از کش و قوس های فراوان، به وسیله ی یگانی از نیروهای ارتش فرانسه دستگیر می شوند. یکی از این زندانی ها فرار می کند و تمامی مردان و زنان این گروه، شکنجه می شوند تا اطلاعاتی از او در اختیار ارتش قرار دهند. شرایط در جایی وخیم تر می شود که یک پارتیزان خود را می کشد و پارتیزانی دیگر، قبل از این که بتواند اطلاعاتی بع ارتش بدهد، کشته می شود.