کتاب مکتب فرانکفورت و نیچه

کتاب حاضر، سومین کتاب از “مجموعه ی مطالعات جانب غربی” و درباره ی آرای “فردریش ویلهلم نیچه” است. در این کتاب، “نیچه” از منظر متفکران حوزه ی فلسفی فرانکفورت ارزیابی شده، نیز، کتاب شامل مناظره ای میان “گادامر”، “آدورنو” و “هورکهایمر” به انضمام مقاله ای از “گادامر” است که به بررسی و نقد تفکر نیچه خصوصا در “چنین گفت زرتشت” اختصاص دارد. در کتاب عنوان شده است: “نیچه و مکتب فرانکفورت خرد را لازمه ی حیات بشر می دانند و مانند کانت خردورز هستند. آنان می کوشند کارکرد اندیشه ی انسان را درست ارزیابی کنند و عقل و عقلانیت را مطلق نکنند، یعنی “دیدگاه انتقادی” خود را نسبت به پدیده ها و مسایل از دست ندهند. می توان گفت که آنان “خردگریز” هستند، زیرا از خردزدگی یا کیش خرد دوری می جویند تا از سلطه ی ایدئولوژیک ذهنیات یا مفاهیم (ذهن بافی، سفسطه) در امان باشند”.